Intussen zit ik hier gewoon al weer 4 weken. Aan de ene kant voelt het al veel langer, je raakt al helemaal vertrouwt met alles, weet de weg te vinden, weet hoeveel je moet je betalen(alhoewel ze je nog steeds geregeld op proberen te lichten) enz., maar aan de andere kant kan ik me ook nog niet echt indenken dat het echt alweer 4 weken is.

Mn vlechtjes heb ik intussen weer lekker uit mn haar, haha en dat bevalt toch wel beter. Pff, maar dat uithalen is ook nog een hele klus. Vooral bij Annemijn en Lydia was het veel werk aangezien die zoveel vlechtjes hadden, ik ben dus maar van job veranderd en voor kapper gaan spelen,, met een schaar in mn handen heb ik hen van hun vlechtjes afgeholpen. Nee hoor, ik heb niet al het haar afgeknipt, maar netjes alle elastiekjes doorgeknipt.

Intussen ben ik aan de slag op een andere basisschool hier. Deze ligt bovenop een heuvel/berg. Nou in het begin werden we echt tot voor de deur afgezet, maar na 2 keer dat op die manier gedaan te hebben, hebben we maar aangegeven dat we liever het laatste stuk lopen. Er wordt toch al zo naar je gekeken hier, omdat je blank bent, nou en als je dan nog in de auto daar bovenaan aankomt, is het helemaal een show, aangezien de auto er ook niet bepaald makkelijk tegenop komt en geregeld slipt.
Deze school is wel echt anders dan de eerste school waar ik was. De eerste school was heel gezellig en gemoedelijk. Deze school is veel groter. Het is wel heel interessant om de verschillen te zien. Op een geven moment ging ik een klas in om daar te observeren, werd er net een kind gestraft. Nou niet op de manier zoals het in NL gaat hoor, meisje uit class 3 stond vooraan in de klas en die kreeg me er toch van langs met een stok. Ik schrok me naar.. Ik wist wel dat ze hier op die manier straf geven, maar toch, als je het van zo dichtbij met je eigen ogen ziet, gaat het je toch wel aan het hart. Toen de docent mij zag, stopte hij met haar slaan en ging het meisje huilend op haar plek zitten.
Als je hier bijvoorbeeld tijdens de pauze van de stafroom naar een klas loopt, is het ook altijd een hele opdracht. Echt alle kinderen willen je dan aanraken, soms kom je er gewoon echt ongeveer niet doorheen.
Verder zijn de docenten wel weer heerlijk behulpzaam voor ons!! Super fijn dus!

We hebben hier ook drie ouders thuis bezocht, dat is ook erg leuk om te doen. Super interessant om bij mensen thuis te komen en te zien hoe ze daar leven. Maar ook dan zie je wel weer heel veel van de armoede terug.

Verder ben ik vrijdag hier naar de kleermaker geweest, er moest een jurk aangemeten worden, die we volgens mij volgende week zondag in de kerk aanmoeten. Er is dan een speciale viering, dus dan moet je een speciale jurk met stof van die kerk aan. Nou ik ben benieuwd hoe dat er weer uit gaat zien;). De weg daar naar toe is ook echt een opdracht, overal onder de was door bij mensen, over een riviertje springen met je lange lappa om je heen op je slippertjes, tussen de kippen door die over straat lopen, en natuurlijk 100 keer gedag zeggen en geregeld een handje schudden.
's Middags hebben we onze docent van school nog ontmoet, we zouden om 1 uur opgehaald worden, maar onze driver was er om 3 uur, that's Africa, maar we konden haar nog wel heel even zien. Dat was wel gezellig en we werden verwelkomt met heerlijke Nederlandse Wilhelmina pepermunt!;)

Zondag morgen zat ik zowaar al om 8 uur in de kerk, we gingen nu naar de kerk die ongeveer bij ons in de straat zit. We werden gelijk al weer warm binnengehaald, en naar de tweede rij geleid. En ook aan het eind moesten we weer naar voren komen aangezien we hier voor het eerst waren. Een warm ontvangst, dat krijg je hier wel!

's Avonds hadden we nog het doopsfeest van de zus van Cecilia(bij wie ik dus in huis woon), het is van dat lieve kleine meisje wat ik op die ene foto vastheb waar ik mn haar in vlechtjes heb. Nou ook daar kregen we weer een speciale behandeling. Op een geven moment was het tijd om te eten, wie kregen er als een van de eerste eten? Ja, wij... binnen no-time had Cecilia ervoor gezorgd dat we voorzien werden en kwam er iemand aan met drie borden eten voor ons. Vervolgens kwam er gelijk drinken aan.. Daarna hoorde waarschijnlijk iemand dat we het nogal scherp vonden, dus kwam er al snel een fles water aan en daarnaast nog een fles wijn. Dus we werden gelijk van alles voorzien;).

Deze week heb ik voor het eerst in 4 weken een supermarkt gezien, aah en we waren zo verrast toen we daar binnen kwamen. Zoveel eten en drinken, gewoon in 1 winkel. En ook echt super veel bekende dingen zoals chocola, pringels, mentos, echt we waren zo verrast om dat te zien. Op een geven moment zei Cecilia (bij wie we in huis wonen) tegen ons, kom zoek wat lekkers aan ijs uit, willen jullie alle 3 een eigen bak.. Hahaha, we hadden ons al wel 4 weken op ijs verheugt, maar een bak per persoon, dat is toch iets te veel van het goede;).
Maar goed, het is leuk om een keer in de supermarkt geweest te zijn en van het heerlijke ijs genoten te hebben, maar toch blijf ik de voorkeur houden om mijn eten en drinken op straat te kopen, om op die manier die mensen te helpen en je gewoon aan te passen aan de manier waarop de mensen hier in het land leven.