De afgelopen week zat vol met feestjes. We zijn naar 3 bruiloftsfeesten gegaan en 1 verjaardagsfeest. Echt super leuk om zo de cultuur meer en meer te ondervinden. Op zo'n feest zie je wel enorm goed hoe groot het verschil is tussen rijk en arm, want op de meeste feesten was alles echt super goed geregeld. Voor je naar binnen mocht, moest je eerst je uitnodigingskaart laten zien, zodat niet zomaar iedereen binnen kan komen.
Op het verjaardagsfeest, waren ook wat kinderen uit de buurt en dan zie je bij hen weer hoe arm ze het hebben, ze komen dan een beetje achter je rug staan tikken je dan aan en vragen: auntie auntie, do you have some food for me?

Maar na het terugkomen van de feestjes maakten we ook geregeld nog wat mee. Toen we afgelopen vrijdagavond thuiskwamen en ik lekker wilde gaan slapen en ik net mn best deed om mn klamboe goed vast te stoppen, zag ik ineens van onder mijn bed naar de deur een muis rennen en weer terug.. Mm, ik schrok me natuurlijk naar;), ben je net lekker moe na zo'n avond, vliegt er ineens zo'n beest over de grond.. Maar aangezien mn bed heel laag is kan ik daar niet onderkijken om te zien waar dat beest zit.. Op dat moment liep net Lydia nog over de gang, dus ik riep haar, ik zeg, moet je nou eens kijken, ik heb een muis op mn kamer, en ja hoor, het beest kwam weer onder mn bed vandaan en rende richting mn koffer.. Maar met geen mogelijkheid kreeg ik dat beest uit mn kamer.. Op een geven moment ging Lydia maar weer naar haar eigen kamer, en zette ik mn deur helemaal open en na een klein poosje wachten liep het beestje toen mijn kamer uit en kon ik lekker gaan slapen.

De volgende dag toen we terugkwamen van een feestje hadden we ook een nieuwe belevenis.. We reden met de auto naar huis, en op 1 punt waar we altijd langs moeten, is het super druk, dus daar rijd je ook 's avonds laat gewoon stapvoets. Op een geven moment zegt Lydia tegen mij, ik vind die man die hier naast mn raam loopt wel een beetje gek hoor, hij loopt dan weer harder en dan weer zachter dan de auto.. Dus wij een beetje die man observeren. Zien we ineens dat hij met z'n zaklamp naar binnen schijnt, dus Lydia zei al tegen me, volgens mij wil die gewoon mn tas stelen ofzo. Ik zeg, zal ik hem anders op schoot nemen? Nee, dat hoefde niet want ze had hem goed om haar schouder en goed vast.. Haha in plaats van dat bij ons het lampje gaat branden om het raam gewoon dicht te doen en de deur op slot te doen, blijven we gewoon heel rustig die man verder observeren. Vervolgens schijnt hij nog een keer met z'n zaklamp naar binnen, en ja hoor niet lang daarna vliegt ineens die hand naar binnen... Lydia en ik beginnen super hard te gillen, Lydia beschermt haar tas en ik druk snel de deur op slot en draai het raam dicht... Gelijk zien we weer wat van de Afrikaanse cultuur, dat mensen elkaar heel vaak willen helpen, aangezien een taxi ons al snel daarna inhaalde en vertelde dat hij alles had gezien, en ook gezien had dat het de dief niet was gelukt om de tas te stelen, maar dat hij er anders gelijk achteraan gegaan was.. Je kunt hier zo vaak wat van zien dat mensen elkaar willen helpen.
Nou dat was weer een nieuwe Afrikaanse ervaring.

Vrijdag overdag zijn we hier naar een basisschool gegaan, waar we ook ons onderzoek doen, om daar de kerstviering mee te maken. Maar vanaf de office, zou Mohammed, onze driver ons naar de school brengen, maar toen we bij de office waren kwamen we erachter dat de auto niet goed was, dus dat die auto ons daar niet kon brengen.. Dus dat werd met behulp van public transport daar komen. En ja, ook daar zien we weer de heerlijke Afrikaanse gastvrijheid want op een geven moment was er een auto met wie we mee mochten rijden, en die mensen waren ook nog eens zo lief om ons helemaal bij de school af te zetten. Tijdens het kersfeest kregen wij natuurlijk weer een speciale behandeling, er werd van ons verwacht dat we alle kinderen, ouders en personeel even kort gingen toespreken en we kregen het voorrecht om prijzen te overhandigen. Wel erg leuk om een kerstfeest mee te maken buiten, in de stralende zon.. Heerlijk om die Afrikaanse kinderen kerstliedjes te horen zingen, daarop te zien dansen en te zien hoe ze aan elkaar vertellen wat hun favoriete bijbeltekst is en waarom.
De terugweg zijn we weer bij de office gekomen, met van die busjes die hier heel veel rijden. Volgens mij zijn die busjes officieel voor een stuk of 10 mensen, maar stoppen ze er hier een stuk of 20 in. Maar ja alles kan. Het laatste stuk door de stad heen zijn we achterop een motor gegaan. Haha, en die driver van mij gaf mij geen helm, maar schijnbaar is dat in de stad verplicht, want op een geven moment zag die politie, draaide die zich als een gek om en nam die allemaal binnendoor weggetjes.

Afgelopen zondag had ik mn ‘prachtige' uniform aan in de kerk. Echt leuk om te zien hoe de mensen dat waarderen dat je ook meedoet met de Afrikaanse kledingstijl. Ze zijn dan helemaal enthousiast om te zien hoe je er dan uit ziet.